Κυριακή 13/5/2012 μέρα γιορτής και μεγάλης τιμής,μια γιορτή διαφορετική....
γιορτάζει ότι πολυτιμότερο υπάρχει στην ζωή..η ίδια η συνέχεια της ζωής,η μάνα.
Η πρώτη λέξη που ψελλίζουμε,η μοναδική λέξη που ακούμε και κλαίμε από αφάνταστη χαρά
εμείς οι γυναίκες.
.Η μάνα,μανούλα,μητέρα ή όπως αλλιώς την φωνάζουμε,είναι η πρώτη μορφή που μας σφραγίζει για τα υπόλοιπά μας χρόνια.
Η μητέρα είναι η προσωποποίηση της αγάπης και της στοργής. Μιας αγάπης δίχως όρους και όρια. Μιας αγάπης θυσιαστικής που τολμά τα πάντα και αλίμονο σε εκείνους που δεν γνώρισαν μια τέτοια αγάπη....
Λένε πως σαν "έχεις της μάνας την ευχή και την αγάπη σύνοδό σου, μη φοβάσαι τίποτα και κανέναν"
Μέσα στο πέρασμα του χρόνου έχουν γραφτεί ποιήματα,τραγούδια,πίνακες ζωγραφικής,αφιερώσεις και φυσικά η "μορφή" της υπήρξε πηγή έμπνευσης μεγάλων καλλιτεχνών.
Το μεγαλείο της δοξάζεται στο πρόσωπο της Παναγίας.. που πολλές φορές την παρακαλά να μας έχει καλά..(μητέρα και εκείνη,την καταλαβαίνει...)
Τι δώρο λοιπόν να της κάνουμε της μαμάς μας???
Το πιο μεγάλο...να την αγαπάμε,να την καταλαβαίνουμε,και να την συγχωρούμε όταν μας μαλώνει,γιατί πάντα θα μας μαλώνει σαν μικρά παιδιά..όπως τότε...
